Ben seninle attım ilk adımlarımı aşka
Aşkın adressizliğine yürüdüm
Yürüdüm ve yürümeliydim Hallac misali
Sen ise çekip gittin hayatımdan
düşlerimde bile uzağımdasın.
Kanattın sonunda
tüm vakitler yanıbaşıma birikti
yaralı yüreğime çare niyetine...
o güzel gözlerinin derin bakışlarından
yoksun olmak nedir bilir misin?
sana bir gül bile veremeyişimin acısını
tüm vakitler telafi edemez...
sevgili!
uzun zamandır yazmak istiyorum
senin için...
yazamıyorum nedendir?
bilemiyorum...
kalemim asidir bana
Hiçbir gidiş sen kadar yakmadı yüreğimi
Senin gidişin kadar acıtmadı beni
Avazım çıktığı kadar susuyorum
Yeminliyim se(n) sizliği kundaklamaya
Yaşayamadıklarımın ağırlığı eziyor benliğimi
yüreğine kor ateş olayım
ki ben kendimi korlara denedim
yüzümün deltasında biriktirdim
tüm kahkahalarını...
aradan kaç zaman geçtiği halde
ben seni unutamadım.
suskunluğa mahkum ettiğim
yerlerimden vurulurum her daim.
her suskunluğum bir kesik misali
durur çehremde.
yüzümdeki her bir kesik,
son yıldız da vedalaşıp kayboldu
sen hala yoksun...
köz yine aynı köz, ben yine aynı ben
duvarlar küskün, zaman alaturka
yalnızlığıma bir şarkı, bir de türkü
herşeyden önce yüreğimi koydum hedef tahtasına
her atışında sen diye inledim.
kaç kalibrelik delikler açtın bu yürekte
sonsuz boşluklarımla samanyolunu kıskandırırım
yüreğimin diğer adı! senin başın öne eğilmesin
yüreğimin en tenhasında yeşerdin
sessizce büyüdün
ve öyle bir kök saldın ki
ölsem bile filizlenir mezarımda
her dem dokunur oldun
en kuytusuna yüreğimin
sevmeliydim seni !
Ağladığın o an,
başını göğsüme yasladığında
ve nasıl davranacağını kestiremediğin o anda
sevmeliydim seni.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!