Bir gün Abdulkadiri Geylani Gavsu Azam,
Besmele çekerek rüzgara emir buyurdu.
Rüzgar da havada uçan iki kırlangıcın,
Bir anda kafalarını boyunlarından ayırdı.
Kuşların bedenini kafasıyla çatarak,
Allahın izni ile nefesini katarak.
Yere düşen kuşların kafasını tutarak,
Duayla diriltip karınlarını doyurdu.
Orada olanlar şaşkın gözler ile baktı,
Elbetteki bu kainatın sahibi tekti.
Bu olay ölüp dirilmeye olan örnekti,
Bunları gören kimseler aklını sıyırdı.
Aklı ermeyen bu nasıl iş diye atıldı?
Dinleyen insanların bile nutku tutuldu.
Bu önemli olay dilden dile anlatıldı,
Bu kerameti gören başkasına duyurdu.
Yusuf Kutbul Ahtab olup sevgi ile bakan,
Gece Allaha dua edip göz yaşı döken.
Mekan içinde mekan dolaşıp gezer iken,
O mekanında istirahat edip uyurdu.
Kayıt Tarihi : 5.4.2012 20:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/04/05/abdulkadiri-geylani-hazretleri-ruzgara-emir-buyurdu.jpg)
Kendinize hassınız.
TÜM YORUMLAR (2)