Abdulkadir Özdemir Şiirleri - Şair Abdul ...

Her kurduğun kelimelerin
sonuna vedaları ekledin
Sen bir tek kendine aşıksın
bir tek kendini dinledin
Seni böyle seveni bir kez olsun görmedin
Yar söyle istediğin bu muydu?

Şimdi sen gidiyorsun ya
Kimse sana benzemeyecek!
&&&&
Kimse senin gibi olamayacak
Kimse senin bakarken
verdiğin huzuru veremeyecek

Gittiğin yollardan dönmeyi mi unuttun...
Bülbüller sana küskün
gülistanı kuruttun..Beni aşka
inandırmışken kor ateşte unuttun
Vefasız yar söyle Nerdesin?...
&&&&&

NOTA DEĞİL GÖZYAŞI


Sevmek ,
haketsede ,etmesede bir insanı sevmek,
uğrunda yanmak,eriyip

Susup durma öyle karşımda..
Herkes bilir ki sadece ölüler susar...
İster haykır bağır çağır
beddualar savur Ama
Öylece suskun durma karşımda...

Gerçeği yalnızca gerçeği söylesin dilin
Öyle ağır sözler çıksın ki,
kalbimde kalmasın yerin
Karanlığa razıyım,
doğmasın üzerime güneşin
Çünkü Sana olan inancım kalmadı artık

Karanlık....
Zifiri mi zifiri...
Ben duyguların en fakiri
Zihnim bulanık,
düşüncelerim belirsiz,
kaybettim mantıklı cümleleri...

SENDEN VAZGEÇMENİN AREFESİNDEYİM


Unutulmaya yüz tutmuş,
fotoğrafları tozlu raflara kaldırılmış;
iyi hali kalmamış,

Yokluğunda,hırçın bir dalga olurum..
Önüme ne çıkarsa alıp götürürüm..
Yada yıllar sonra uykudan
uyanmış bir yanardağ olurum
Kızgınlığımın lavları ile

Öylece çekip gittin nedensiz
Öylece yalnız bıraktın ve kimsesiz
Vicdandan bir katre bile mi sende olmaz
Beni öyle çok üzdünki
sen hiç üzülmedin mi?
&&&