Hayat bir dinginlik yarışı, huzur arayışı
Kendinde aramayanların bulamayışı
Kendimi kendime soramayışım
Bir gün bu evden çok uzakta olacağım.
Hasretinden gözüm dolarken,
Bu şiiri yazdığım odacığın,
Şu halime bak bir kalem bir kağıt kaldım
Sanırım kelimelerle aklını bozdu aklım
Ben tamir ettim zaman bozdu attı
Ben şiiri hem severim hem sevmem
Bu yazdığıma şiir denir mi bilmem
Yalnız acımı dindirdiğine eminim
Yaşam zamanın çizdiği anlamsız şekillerden başka bir şey değil
Şiir kelimelerin geometrisini bozan bir zehir
Bu şekillere bir anlam verene değin
Gecenin bu saatinde beni ne uyutmuyor?
Gecenin bu saatinde bile beni unutmuyor
Gecenin karanlığı saklanmama yetmiyor
Yetişemiyorum hızına zamanın
Doğrulama beni, sonucuyum bir hatanın
İçinde yaşıyorum sade birkaç anın
Boş kola bardağından hallice dolmaz içim
Sohbetimizi çitliyor hoş bir ritim
Birkaç hatıra yaktım biraz ilham için
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!