Abdulkadir Demirci Şiirleri - Şair Abdul ...

Aşka hasret kalacağımı bilseydim
Aşkını tanımadan ölmek isterdim
Kalbime gücüm yetse,seni silseydim
Ağlamaya küs olur,gülmek isterdim

--------------

Bir kuru soğan, bir ekmeğe razıyım,
Yeter ki, açık soframda huzur olsun.
Suçumdan dolayı cezama razıyım,
Yeter ki, ADALET HÜKMÜ ADİL OLSUN…

Abdulkadir DEMİRCİ

Aklıma gelmezdi, mahkemende yargılanmak,
Hakkın yazdığı kara kaderden, sorgulanmak!
Şahitsiz huzura çıkıp, beyni kurgulamak!
Masumca bakarak, sevdiğimi vurgulamak!

Sorma adımı, sende kayıtı var dünlerin,

Sus konuşma, seslerimizi ağlatma,
Derdi dille ok edip, sineme çakarak,
Yum gözlerini, bana bakıp ta çağlatma,
Alevli bakışlarınla, sinemi yakarak.

Kalkma yerinden, otur gelme bana,

Susmadın koparıp seni atamadım
Dem vurdun sıkıntıya,rahat yatamadım
İçimi saklayıp kendimi satamadım
Kuyruk sallayıp, namıma nam katamadım

Lokmamı aldım ağzıma tadına baktın

Bırak soysuzları, dön bana gel,
Zehir etme gecemi, cama gel,
Ağlama kaderine, sana gel,
Bekliyorum, yürü bu cana gel.

Unuttu sanma beni, bana gel,

Seyirettim alemi gülende var ağlayanda
Baktım sulara duranda var çağlayanda
Karları gördüm eriyende var yağanda
Devam ediyor hayat ölende var doğanda

İçim ürperdi gördüğüm olup olanlara

Sevdanın dağına, yağan kar olsaydım,
Ağustosa yüz çevirir, erimezdim.
Sahrada solmuş,susuz bir gül olsaydım,
Senin kervanını bekler, çürümezdim.

Abdulkadir Demirci

Gün görmedim, kendimi bilmedim.
Hep ağladım, hiç gülmedim.
Derdimi çıkın ettim, aldım sırtıma.
Sevinci çiğnedim, varamadım farkına.

Yandım durdum, sevdanı çekerek.

Ayrılık beni buldu, kapımı çaldı.
Dertlerim yürüdü, bedenimi aldı.
Yürek susmaz bülbül oldu, maziye daldı.
Boynum bükük, ellerim koynumda kaldı.

Açıldı sevda yarası, hüzün sardı.