Şahıs ki çok mübarek Rab’bi ile birlikte,
Ruhu hep hakikatte işi olmaz nefrette…
Gözler zaten görmüyor işi kalp gözleriyle,
Park yerinde oturur eş dost ve çevresiyle…
Gelen geçen kim varsa onunla çay içiyor,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta