Abdülhamit Karanfil Şiirleri - Şair Abdü ...

Yıldırım düşer her gülüşe
Fırtına diner
Her göz yaşı sessizliğine
Sessizlik çöker soluklara
Çaylar demlenir
Demi tutmuşken efkarın

Gecenin klasik uğultuları
Şeytandan seçme günahlar
Köpek sohbeti sokaklarda

Bekleyişlerin tarifeli zamanları
Zamanın en büyük destanı

Bir düş göreyim
Kıyıya paralel dağ eteği kucağında
Bir el uzansın
Yeni uçurumlar hesabına
İliklerime kadar ıslanayım
Sessiz gülüşlerimde

Yılın herhangi bir hafta dışı gününde
Sokaklar arası
Tek duası bekleyişlerin
Kavuşulması güç özlemler

Özlemin özlü düşleri

Bahara saklayamam sevincimi
Başımda bir eski duman
Dışarıda cansız materyal

Kırığından habersiz bir pencere önündeyim
Ötesinde güz

Zamanın yabancısıyım sularda çatlaklarını belli etmeyen
Varmak ve yabancı kalmak bir felsefedir tereddütsüz
Ve hatta başarmak bir şeyleri rastlantıdır belki;
Ama dağılmıyor deryaya tasavvur ettiğim bozkır duygular

Bu aralar aralıksız bir mırıldanma, çıldırmakta dudağımda

Sarhoşuyum
Sevginin
Sevgilinin
Söz biter gözlerimde
Gözlerinde kapanır
Işıkları söner şehrin

Aşkı görür gözlerim
Dağlar taşar kanımdan
Hükümdar öfkemde kapandı sözler
Gözler yetmedi anlatmaya
Putların dizilişi dünyada
Tapmaya yürek açmış

Yürüyorum
Gece olmasa da
Bir ikindi vakti adımlarım
Güneş yavaş batarken..

Uzadıkça gölgem

Beni çeken bir şeyler mi var?
Güneş değil
Nede yer
Sen merkezli bir çekim yasası
Hüzün yüklü iç çekişlerin kenti