Bir kış günü…
Kar yağıyor …
Odamın penceresinden Abdülhamit bana bakıyor
Altında evler üst üste çıkmışcasına,
Abdülhamit’i seyrediyor.
Sis çökmüş minaresine…
Belki de yanılıyorum gök kubbe aşağı inmiş.
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta