Bir kış günü…
Kar yağıyor …
Odamın penceresinden Abdülhamit bana bakıyor
Altında evler üst üste çıkmışcasına,
Abdülhamit’i seyrediyor.
Sis çökmüş minaresine…
Belki de yanılıyorum gök kubbe aşağı inmiş.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta