Bir kış günü…
Kar yağıyor …
Odamın penceresinden Abdülhamit bana bakıyor
Altında evler üst üste çıkmışcasına,
Abdülhamit’i seyrediyor.
Sis çökmüş minaresine…
Belki de yanılıyorum gök kubbe aşağı inmiş.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta