Abdulhakim Hakkısever Şiirleri - Şair Ab ...

Para için paralandık.
Para gibi karalandık
Yavrum hasta olmuş idi,
Beş parayı bulamadık.

Gittim dedim bir dostuma,

Sizi bilmem.
Ben;
Nefreti sevdikten,
Yalnızlığı evlendikten sonra;
Umutsuzluğu oğlum,
Çaresizliği;

Bırak hayellerim seninle olsun.
Umudumu yıkma,
Yıkma ne olur!
Kalp kalbe karşı olurmuş derler.
Etme şu inadı,merhamet eyle
Terk ettiğin yetmezmi?

Ömrümün yılları bitti bitecek,
Zalimin çilesi durmak bilmiyor.
Yaranamadım bir türlü O’ na,
Ne yapsam ne etsem .
Doymadı gözleri,
Yüzü gülmüyor.

Köyünün dağına karlar düştümü!
Benim saçlarıma düştü ZARİFE.
Sevdalılar sevdiğine küstümü!
Gönlüm sevdiğine küstü ZARİFE.

Halime bakıpta yaşıyor sanma,

Haydi gel gidelim bizim ellere,
Yaşaması, ölmesi bir başkasıdır.
Ne yalnızlık var, ne unutulma,
Bayramları, taziyesi başkadır.

Ne döneklik vardır,ne de nankörlük;

gecenin bir yarısı başlıyorsa
çığlığım duyulsun diye değil
duymadan sevmeyi bilsin diye
duymadan sevmeyi biliyorsa bu yürek
görmeden sevmeyide bilir

Ne ölümü gördüm,
Ne de hayatı.
Ne ummanı gördüm,
Ne de deryayı.
Görmedim!
Ne baharın esintisini,

Anam beni doğururken,
Kimbilir nekadar da sevindi.
Nurtopu gibi bir oğlu oldu diye.
Büyüyecek,
Erkek(!) olacak diye.
Ne kadar da umut bağlamıştır,

Alışamadım şu şehir hayatına,
Alışamadım Gardaş!
Köyümün dağlarını hatırlamadımki hiç.
Ne hayalini kurdum oraların,
Ne de düşünü.
Okuyunca bunları,