Kamçı gerek bazen insana
Sözünde er değil baksana
Tüketti sıfırı yamula yamula
Kamçı gerek bazen insana.
Hizmetten kaçar utanmaz
Değmez amma nazarım bakmaya kıyamam
Gönül terazimde hiç bir kefeye koyamam
Pek yakıṣmıṣ siyah, lakin bırak artık yas'ın
Kirpiğin kaṣın cihana bedel kadersiz gelin.
Yorum yok yaratılıṣtan çekilmiṣ sürmen
Karagöz ; Affet Hacı cavcavım affet
Dosttan dosta özlüdür sohbet
Gel gidek bizim hatunada anlat
Yordum seni bendedir kabahat.
Çiçek olsa dağ taş yok gözüm
İçlerinden seçer bulurum
Umutla bekler uğrunda ölürüm
Ben kardeleni severim.
Tükenmese yollar yine yürürüm
Kardeṣliğin Perçinleştiği gün
Ṣanlı Bayrağımızın gölgesi
Bu günkü birliğimizin gür sesi
Kardeṣliğimizin hoṣ buhsesi
Hepimize yeter gönüller bir ola.
Karekter oturması
Cahil toplumlar ṣarkıyı türküyü dinlemeden sahneye çıkanı alkıṣlarlar. Ses, eser ve solistin hareketleri uyumlu olmalı hele bir dinle, acelen ne ?
Karekteri oturmamıṣ sanatçıyı tezahürat ṣımartır. Sanat erbabı ve iṣ bilen alkıṣın esiri olmamalı.
Afferim delisi dalgalı denize atlar balıklara yem olur.
Seçilmiṣ yetkilinin işini yetkisiz makam sahibi yürütmek isterse yetkili koltuktan beslenirken yetkisiz cahil toplumda iṣi menfaate çevirir.
Nerede ise güzel bir iş
Sen de orada ol kardeş
Eksi de değil artı da birleş
Kaldır benliği biz olalım.
Affetmesini özür dilemesini bil
Neyin var ey insan
Dün yaptın nişan
Kemâle ermedimi yaşın
Niye attın yüzzüğü.
Neyin var ey insan
Ayna'n olsun bu şiir
Bulgur bulamaç düür
Anlam taşır nokta,virgül
Birde biz paylaşak.
İroni yi ciddiyeti bil
Hafife alma her insanı
Ters teper şaşırtır pusulanı
Padişah'tan seçer kurbanı
Hafife alma her insanı.
Üstün görme kendini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!