Rüyalarıyla meşhurdur Abdi Ağa.
Uyanınca sürüsü kaybolur her seferinde.
Görünmez bir hafta ortalıkta.
Yatışınca öfkesi ahalinin
Bitiverir kapısında kahvenin.
“Çaylar Abdi Ağa’dan! ” der
Metelik yokken cebinde.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
