Abdal gönlüm kendini ozan sanır

Kendine göre şiir yazıp söyler,
Abdal gönlüm kendini ozan sanır.
Sözleri dizerek icraat eyler,
Abdal gönlüm kendini ozan sanır.

Eline bir kırık saz almış yürür,
Kaynağı olmayan su elbet kurur.
Şair oldum diye övünüp durur,
Abdal gönlüm kendini ozan sanır.

Kafasına göre gezinip tozar,
Birisi bir şey dese ona kızar.
Bilmez ki isteyenler şiir yazar,
Abdal gönlüm kendini ozan sanır.

Ne ararsın orada ne bulasın?
Söylenen sözlere bakıp gülesin.
İş şiir yazmada değil bilesin,
Abdal gönlüm kendini ozan sanır.

Yusuf söyle hele bu nasıl haldir?
Sözümüz yanlış ise bana bildir.
Ozanlık öyle kolay iş değildir,
Abdal gönlüm kendini ozan sanır.