Abbuş Dayı Şiiri - Ali Parlak

Bir hamis günü;
Bir yorgun adam,
İnneplikten aşşağı inodu,
Düşünodu kara kara...
Bir eli cebinde,ötekinde cigara.
Böğün bazar kurulomuş buralıkta,
Bit bazarı denomuş kene...
Sanki bütün Anteke burada.
Ana boba günü kimin her yer.
İnne fırcıtsan yere düşmez.
Zemheri de olsa boşuna,
Yorgun adam üşümez.
Diye, sölenodu kendi kendine...
Hem gido hem düşünodu
Bakmadan arkasına,
Birden arvat geldi aklına.
Hemen yeleğin cebine uzattı elini.
Kırışık kağıdı çıkardı,
Başladı okumaya...
Arvadın siparişlerini okudu, okudu...
Derin bir ah... çekti yorgun adam ki
Sorma keni.
Bre bırak ıstıfıl ossun,
Dedi içinden...Emme olmaz.
İnneplikten eli boş dönerse,
Arvattan yiyeceğini bilo...
Dırdırı neyse emme,
Ya havışın süpürgesini alırsa!
Baktı iş kötü...
Elini uzattı ponturun cebine,
Eyyice yokladı...Hık...
Beş kuruş kalmayık!
Eyyice düşündü, daşındı...
En eyisi borç para bulum dedi.
Çökelekçi Abbuş dayıda olur,
Emme aksilik işte!
Abbuş dayının yeni dükkenini bilmiyom...
Neyse sora sora buluruk keni zahır,
Dedi ve ayrıldı inneplikten...
Yolda Abbuş dayının kardaşı İbo'yu görmez mi!
Hemen çaktı selamı;
-Bre İbo, şu Abbuş abiyin yeni yerini tarif etsene Allahisen.
-Yo ayyip sene, bilmiyomun keni...
Dedi İbo ve başladı anlatmaya:
-Şordan aşşağı inicin,
Ordan ıcık sağa zıypıcın,
Bekmezci Hössün emminin dükkeninden,
Şele elli metre daha gidicin.
Künefeci Haci Ali'nin dibindeki dükken.
-Allah işin rasgele,
Diline, koluna sağlık bre İbo,
Dedi ve süğürde süğürde gitti,
Abbuş dayının yanına.
Geldi gelmesine emme!
Ne dese, ne yapsa da görse işini..?
Öte etti, beri etti çıt yok!
-Bre Abbuş dayı,
Fıstık kimi çökelek yapon ha...dedi,
-Allah heyrini vere...dedi Abbuş dayı,
Başka deyecek laf bulamadımın...
-Yoo Abbuş dayı;
Gözüyün yağını yeyim,
Allah tuttuğunu altın etsin...
-Bize şele bir haftalığına borç ver yooo...
Abbuş dayı kellesini kaldırdı,
Karnını şişirene kadar esnedi,
Sonra;
-Valla siftah yapmadım hısım, dedi.
-Yo ayyıp edon, Oldu da vermedimik!
Hem senin gibi ahbaba vermeyik de kime vericim?
Mezere mi götürücüm keni?
Ne deyek...Canın sağolsun bre Abbuş dayı,
Dedi adam.
Emme içi cızz etti!
Ah! .. dedi ah...nedek,
Kaderimiz bu!
Şu fakirliğin gözü kör ossun!
Hem sene gelince:
-Alacağın ossun Abbuş dayı...
Vaktinde az mı yardım ettim sene?
Küçükken Ası'da boğulodun ben kurtardım,
Şirince'de bellaaya düştün ben çıkardım,
Hacı Hikko'nun iti ısırodu ben ulaşdım,
Sonra arvat felakaya yatırodu,
Bizim arvat yetişti.
Bağrıyanık'ta mekine çarptı,
Hastahanaya ben götürdüm.
Ben olmasam şimdiye çoktan ölüktün...
Alacağın ossun Abbuş dayı,
Anteke küçük;
Yarın gene düşen elime, görüşürük...
Öküzüm össün ellemem sene...
Ne halın varsa gör...
Istıfıl ol Abbuş dayı,
Istıfıl ol...