Abbas Yolcu Şiiri - Hasan Toz

Abbas yolcu gider artık
Düşlerin boynu bükük
Umutların yüzü soluk
Durmaz ve arkasına bakmaz gider

Hayatta kimseye değer verme
Sakın kimseye fazla güvenme
Yoksa koparırlar dalını kökünden
Susuz çiçekler gibi solar gidersin

Hiç böyle değildim
İki sözü bir edemezdim
İnsan, yaşadıkça öğreniyor her şeyi
Sonra koyuveriyor birden kendini

Ne çok yazarım ne düşünürüm
Kalemim yazmak, kağıtlar küs
Sustum her şeyi içime atarcasına
Uzak ellerin şimdi uzanamam sana