sonu olmasın yolun!
sürgit büyüyen
bir boşluğa düşsün gölge
yokluğu varlık yokuşuna süren bir eylemin
ufku paslanmış arayışına koşulsun an
kelimede titreşsin harfler
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu gün, bu şiire, sitede kayıtlı olan yetmiş küsur bin şairin içinden sadece bu fakir bir yorum yapmıştı ama sanırım şiir sahibi hamfendiler yorumumuzu beğenmemiş olacaklar ki onu da silip atıvermişler.
İşte size bilmece türünden bir serbest tür daha. "Abbara" ile Naime hanımın onca anlattıkları arasında bir bağ kurabilmek için çok çabaladım lakin, başaramadım. Çünkü böyle içinde kan, ateş, pas, habis ur ve cerahatli mürekkep olan bir yazıdan sıhhatli bir mana çıkarmak mümkün değildir. Ayrıca, bir mimari türü olan Abbara'nın nasıl çocuğu olur ki, hamfendileri bu tuhaf yazılarına böyle bir ismi vermişler. Abbara çocukları yerine Mardin ya da Kilis ilin çocukları ya da, Güneydoğu Anadolunun çocukları deseydi daha mantıklı ve manalı olurdu.
Muhtevasında daha anlaşılır ifadeler ve daha manalı mısralar bulunan yeni şiirlerinde buluşmak ümidiyle hayırlı çalışmalar dilerim.
'abbara çocukları'ismi ile müstesna
Daha ilk şiirde çuvalladım! Evire çevire dizeler arasında gide gele bir şeyler yakalamaya çalıştım ama olmadı! Yorumları okudum. Dizelere hangi pencereden bakacağım ipucunu yakalar gibi oldum. Bir şeylerin tokatlandığı aşikar! Serzenişin yedi şiddeti gibi... Kutluyorum...
kuytu geçitlerinde daracık sokakların
kurbanlık sayarak şiirin rahmindeki kanı...yıktı geçti dokunaklı finaliniz...çok duygulandım çokk...sevgilerim saygılarım sonsuz size sayın hocam...
Gönül dostu; şiirlerinizi okudum. Gönlüne sağlık. Çok çok beğendim.
etkilendim ,kaleminizin sihri hiç tükenmesin...
böyle büyür
abbara çocukları
harlanmış yangınlar ülkesinde
ETKİLEYİCİ İDİ.ZEVKLE OKUDUM. KUTLARIM KALEMİ ..
Kapısı, eşiği ve geçitleriyle medeniyetler beşiği Mardin.
Naime Hanım Mardin demeden Mardin demiş. Kullanılan kelimelerden midir bilemedim, sevmedim.
Saygılar,
bu iklimde bir şehirdir
alnının ortasına doğru terleyişlerim
çölde bir kıymık batsın
insanın yeryüzü serüvenine
insan
ayı gölgesinden
aşkı ateşinden bilendir
çocuğu ölüsünden
sözün dinlenmeye alındığı demdir
usumuzun dışa vurduğu bu dem
sade çocuk
sade çiçek
sade gül
bir ağıttan diğerine
uçuşsun dursun artık
kalbimiz
@..
Bu şiir ile ilgili 57 tane yorum bulunmakta