Henüz kurulmamış düşler aldım senin için.
Sevimli bir çocuğun,
Gülümsemesini kaydettim eski bir kasete.
Sonra pembe boyalar aldım.
Belki hayallerini pembeye boyarsın.
Bir ev aldım kenar mahalleden.
Belki denizi görmüyor ama...
Seversin diye sahiller çizdim duvarlarına.
Sevgi kırıntıları topladım hiç üşenmeden.
Kocaman bir kalp yaptım sonra.
Adını sen koydum.
Ya da bendeki sen olsun farketmez.
Yeter ki beynimdeki sancılara bir buse koy geçsin.
Tüm sesler yabancı geliyor sen dışında.
Yani her yabancı ses kulaklarımı tırmalıyor.
Çektiğim acıları sen düşün artık.
Teninin kokusunu satan bir dükkan arıyorum.
Tenin koksun tenim istiyorum.
Kafamın içindeki seni bir türlü susturamıyorum.
Sen hiç okumuyorsun ama...
Ben hep sana yazıyorum.
Kayıt Tarihi : 11.3.2015 18:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Ozan Vural](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/11/abb.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!