Ne son bakışın çıktı aklımdan
Ne de son gülüşün bana içten
Hele ilk abayı yaktığın andan
Küllerimden doğdum bir hiçken
Derdim vardı, dururdu içerimde
Seni gerçekten haketmek gibi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Eveeet, bu iş böyle işte.
Kalemine sağlık sevgili Muhterem.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta