Abajür Şiiri - Zübeyir Kara

Sorma neden bu düzen böyle
Sevinçle hüzün birlikte diye
Feleğin kulağına eğilip söyle
Kızdığı olurmu hiç sevgiliye

Cevapsız sorular alır götürür
Derinden bir ses hep seni bitirir
Kimi umutla gemisini yürütür
Kimi feleğin çemberinde ömür çürütür

Yabancısın hayata nekadar yaşasan da
Anlatamasıın derdini hep konuşsan da
Bir sen daha yok tek olacaksın
Dünya insanlarla dolup taşsa da

İtiliyoruz daim farklı boyuta
Geminin kaptanı yok,giderken ufka
Seneler açmış bir küçük bohça
Demekki hayat bizimle sonuçta

TATMADAN YAŞAMAK,BAKMADAN GÖRMEYE BENZER