Ab'âd Şiiri - Dengi Naz

De ki,

Bendim düşe karışan.

De ki gece uykunda,

Kuş tüyüyle yüzünü okşarken

Adını unutturan da, Hatırlatan da bendim.

Aynanda saklandığımdan

Bendim arayıp da bulamadığın.

Avcunda tuttuğun suyu,

Dudağı yanarak içen de bendim...

Çünkü öyle ürperdim ki ardarda,

Ruhum kıl diplerimden fışkırdı sandım.

De ki ben değildim, öyle sanmışsın...

Ya da söyle bileyim,

Arasından sızarken sular,

Uçlarından öpen kim parmaklarımı.