İçimde birşeylerin izi kalmış,
Senden başkasının olamaz!
Ruhumu senin aşkın sarmış,
Yerini bir başkası alamaz...
Mutluluktan geriye ne kalmış?
Görünmez olur solgun güneş,
Kara bir perde çöker her yere,
Gölgelenir, donar ışıklar,
Hava soğur aniden!
Issızlaşır bütün sokaklar,
Yağmur başlar yeniden...
Bir tek dün vardı!...
Bugün yaşanmadı,
Yarın olmayacak!
Ayrılmadan önce
Son hatırladıklarım:
Tatlı bir buse,
Sararan solgun, kuru yapraklar altında,
Çok uzun yıllar sonra bir başka mevsim;
Karanlıklara göz kırpar ışıl ışıl yıldızlar,
Sallanır çırpınan dalgalarda kayıklar.
Duyulur denizin yosun kokan hırçın sesi,
Rüzgarın saçlarımı dağıtan busesi.
Yine bir başka Ağustos! ..
Yıllar yılları kovalarken,
Özlediğim yalnız sendin,
Hayallerimi süsleyen de sen!
İşte bugün yine beraberiz,
Sen, ben ve sevdiklerimiz,
Dışarda hava soğuk ve dumanlı,
Bulutlar simsiyah gökyüzünde
Yağmur çok yakın olmalı...
Esen rüzgar uçururken yaprakları,
Sallanır ağaçların çıplak dalları.
Dolaşırken çamurlu yolları,
Bundan böyle hayatında yanlışlara yer olmasın,
Verdiğin sözler çabucak, vefasızca unutulmasın!
Aklında yalanın küçük bir zerresi bile doğmasın,
Doğruluktan, dürüstlükten hiç ayrılmayasın!
Bütün hayatın boyunca hep mutlu olasın,
Mutluluk, herkesle olmak değil;
En zor anında yanında olacak,
Güçlüklere seninle karşı koyacak,
Gerçek dostlar bulabilmektir.
Mutluluk, sadece gülmek değil;
Dünyamı aydınlatan güneşimsin,
Gecelerime doğan mehtabım;
Kuruyan dudaklarımı ıslatan,
Bir küçük damlasın sen!
Yüreğimi dağlayan ateşimsin,
Zamanın durduğu bir yerde uyandığında;
Yüreğinde serin, berrak bir duygu seli.
Mehtap doğmadan karanlığın sularına,
İçinde yanan özlemlerin sıcak ateşi...
Hasret kapılarından geç, duygu denizinde yıkan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!