Ab-u Hayatımsın Şiiri - Muammer Çelik

sen,
kendi içinde biriken
yeraltı gölüsün
ben
kıvrım kıvrım denize giden
yeraltı ırmağıyım…

Yatağım boş
sularınla coş
ve ak içimden
doldur aşk ırmağımı
sularınla
sulansın tüm içdünyam
mavi gezegenin
yeşiline, mavisine
can verelim canımızdan
besleyelim duyguların en güzelini
gül kırmızısı akan
damarımızdaki sevda mavisi kanımızdan...

Ben bir şey yapmıyorum sana
sen çok şey yapıyorsun bana
içgölündeki suları salıyorsun sel sel üstüme
doluyor ırmak yatağım
taşıyor damarlarım
ve akıyorum seni yer yer
kıvrım kıvrım içimden
senin aşk gölünden
doyumun deryasına
sevdanın dünyasina
mavi gezegen denilen
yer kürenin göbeğine
Alp dağlarının karlarından eriyip
çaylarından, yar’larından süzülüp
Ponte Tresa gölüne dökülüp
öylece duruyorum
suyunla coşuyorum
suyunla duruluyorum
suyuna dalıyorum
suyunda yüzüyorum
Suyundan içip kanıyorum
suyunda boğuluyorum
ve seninle ölüp ölüp diriliyorum…

İşte böylesine sende
Ab-u Hayat buluyorum…!

BirDeli
11.07.2004