Neler desem ki sana;
Neden yazdım ki seni...
Saldırdım seninle sağa, sola
Bir faydanı göremedim ki.
Feryatlar, ağıtlar çığlık gibiydi.
Vuramadım, puçtları,
Zulam kitliydi.
Senden başka silahımda olmadı ki.
Gönlüm, beynim ve elimsin.
Açmazlarım ve biçere yoksulluğum...
Sığdıramazken yere, göğe seni,
Niye saldırdım sana bilmiyorum ki.
Gönülden, gönüle götürenimsin.
Sevgim, sevdam özgürlüğüm...
Bazen dostlar kapışır böyle,
Senden hiç vazgeçmedim ki.
Kayıt Tarihi : 9.4.2009 21:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

ZERRİN TAYFUR
Yükümsel oluşmaların çelişmelerini ve bunlardan yoksun kılınışların, toplumsal yansımalarına olan algıları, şairimizin eylem alanı olmuş. Şair; ağıt olmak denmez ama çığlık olmayla, hınç olmanın, geriliminde oluşmuş.
Şaire göre özgürlüğün belirişi, direncin kazanımları sonundaki gerçekleşen, yararlanımlardır.
Mutlulukla...
TÜM YORUMLAR (8)