Ab-ı hayat (Hayat suyu) Şiiri - Ömer Kekeç

Kuruyan dudaklarıma dudakların ab-ı hayat verse ne olurdu
Parmaklarından kansaydım doyasıya
Göz pınarlarında biriktirdiğin incilerle
Islatsaydın saçlarımı
Çatlamış topraklar gibi susuzluktan
Çatlayan avuçlarımda
Avuçlarından kansaydım susuzluğuna

Alıp kalbimi o'tülden ellerine
Götürüp en tenha bir yerlerde
O'en kutsal sularla yıkasaydın
Bense tüm ıslanmış halimle götürüp atsaydım
Bir dağın sırtına o'dayanılmaz yokluğunu

Ne olur hissetseydim soluğunu
Soluğunda yok etseydim soluğumu
Ağlamalıyım başımızdan inen yağmurlar gibi
Çekmeliyim içime toprağın yağmuru çektiği gibi seni

Sensizliğin çığlıklarında duyabilseydim sesini
Düşerken hayattan,kendimden tutabilseydim
Ellerini ve ellerinde verebilseydim son nefesimi

İsviçre