Âb-ı Hayât Gazeli Şiiri - Hüseyin Turhal

Gazel
Fâ'ilâtün / Fâ'ilâtün / Fâ'ilâtün / Fâ'ilün

Ey gönül, zülfünde bulsan ger o âb-ı hayâtı,
Cân fedâ eyler sana her demde aşkın kâinatı.

Lâ'l-i yârin şevki var ser-mâye-i cân eyleyen,
Hızr’a sorsan bilmez ol demden geçen her müşkülâtı.

Yâr elinden bir kadeh nûş eyleyen mest ü bî-hod,
Dilde tesir eylemez artık cihânın menhiyâtı.

Cem yüzün gösterdi âfâka, meğer cân geldi cisme,
Gönlüme düştü güneşin nûru, terk ettim zulümâtı.

Gözlerimden akıttım yaş yerine gevher-i aşkı,
Her damlası eyler âşüfte bu dâr-ı imtihânı.

Gülşen-i vuslatta bülbül zâr eder her gice günden,
Bir nefeslik ömrü bin yıllık cihânın berekâtı.

Âşık Turhal der ki, bî-pâyân o deryâyı bulan,
Ehl-i derde bahşeder her zerresinde mâ-fâtı.