Ab-ı Hayat Şiiri - Hasan Gökhan Çınar

Alın yazım sensiz ölüm
Hayat bana sensiz zulüm
Ermek lazım sana gülüm
Ab-ı hayat bana yarim

Emek vermek çile çekmek
Senle yeter bana ekmek
Çoğu zarar neye gerek
Bize farzdır şükrü bilmek

Kara gözlüm mahşer sözüm
Sensiz bana cennet ölüm
Ateş beni yakmaz gülüm
Çözmez akıl sevda düğüm

Bize cahil deli dermiş
İlim bilen aşık dermiş
Çokça seven maşuk dermiş
Hakkı bilen ermiş dermiş

Döndür beni aslım olan
Islat beni çamur olam
Doldur baştan ilim dolam
Soldur beni toprak olam

Yine saman evvel yandı
Üç beş derken söndü kaldı
Odun sustu içi yandı
Kendi bitti sabrı kaldı

Ahmet demiş evvel ona
Emin demiş Mekke ona
Resul demiş Allah ona
Kurban olam onun yola

Fani dünya kalmam sana
Boşa dönme kanmam sana
Etmem kulluk secde sana
Kulluk Rabbe her şey ona