Ab-ı Hayat Şiiri - Hasan Kocamanoğlu

Mademki ağlıyorsun, otur kendine ağla
Dalların ağlayan bulutlarla yeşillenir
Ağla neyler gibi, inleye inleye ağla
Mum bile ağlayarak daha çok paralanır
…
Sakın aldanma ha, her ağlayanın sözüne
Dilencinin Allah demesi, ekmektir derdi
Işık olsaydı söylediği kendi gönlüne
Söyleyenin bedeni zerrelere dönerdi
…
Ey gönül, hep hayalinin büyüklüğündendir
Eğer, güzel yüzlü olursa tüm hayallerin
Nil ab-ı hayat Musa’ya, inkârcıya kandır
Şehitlik mümine dirlik, münafığa gamdır
…
Beyin içinde akıl, yol gösteren bir mumdur
Dikenleri bile gül fidanına döndürür
Dostunun ışığını ateşinle tutuştur
Cömertlik, cennetin servilerinden bir daldır
…
KM - 310505