Ab-ı Hayat Şiiri - Muzaffer Şanver

Ab-ı hayat sensin dertler ilacı
Ben benim diyemem orda sen varken
Ayrılığın kader yokluğun acı
Ben benim diyemem orda sen varken

Yeşil bahçelerde gülsün çimensin
Bindiğim geminin kaptanı sensin
Aldığım her nefes seninle gelsin
Ben benim diyemem orda sen varken

Rabb’im nakşeylesin gönlüme yüzün
Yüzünün ışığı açtırsın gözüm
Edep erken dedim tükendi sözüm
Ben benim diyemem orda sen varken

Gaflet uykusuyla ne’ydim ne oldum
Tütünüm çıkmadan yandım kül oldum
Bir boşluğa düştüm bak neyi buldum
Ben benim diyemem orda sen varken

Hayal mi gerçek mi arada kaldım
Çayları geçerek ummana daldım
Muzafferî ilhamı ben senden aldım
Ben benim diyemem orda sen varken