Ab-ı Hayat
Âb-ı hayat gibi yetiştin imdadıma
Derman oldun derdime,
Ses verdin feryadıma...
Can evimden vurulmuş perişandım,
Tuttun elimden.
Aldın yanına.
Tek kanatlı pervaz edemezken,
Kanat oldun kanadıma.
Hicranımdan âh edip inlerken,
Mesih soluklu nefesinle
Beni mesteyledin.
Derdimin ilacı olup derdimi dinledin.
Kulağımda müşfik bir ses oldun.
Görmeyen gözüme fer,
Serseri başıma ser oldun.
Seninle Hakkı buldum,
Ben, beni halk edene kul uldum.
Farkında değilken yaratılış gayemin,
Farkına varıp Hakkına ram olan insan oldum.
15.10.2009
Ercan KurbanKayıt Tarihi : 15.10.2009 14:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ercan Kurban](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/15/ab-i-hayat-32.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!