Ab-ı Aşk Şiiri - Adnan Karadeniz

Bir giryân oldu derya gibi
Şimdi kim sorar? gariblerin ahvalini
Bu hicran hiç terketmez mi kalbi?
Ey o afîf gözlerin sahibi

Âşık maşukasından gayrı kimseyi bilmiyor
Bu sahte hülyadan uyanmak istemiyor
Bir sâda-i aşk duyuluyor her yerden
Âşıkların yüreğine nakş ediyor her telden

Bir mucib-i telâş sarıyor tüm alemi
Figanlar yükseliyor o mahmur dillerden
Âşıkların gayrı olduğu her yerden
Ab-ı Aşk ile serefleniyor her biri

İste Aşıklar Işte maşukalar.