Aaah aşk! Şiiri - Yorumlar

Aaaah aşk! Sen nelere kadirsin. Ya da biz ne kadar anormale hasretiz. Eskiden insanın az olduğu dönemlerde, ya da pardon düzeltelim hemen cümleyi… Eskiden insanın tam statünün az olduğu dönemlerde her seven her sevdiğini alıyo diye heralde çıktı aşk. Çok geriye gitmeye gerek yok. Günümüz tarihinden bile beş yüz yıl geri gittiğimizde, yani o karanlık çelik çağına, insanlar aşkı hep hayatın en büyük hazinesi olarak anlatır işler. Oysa günümüz tarihine gelindiğinde bu hazine acı veren, sonunda acı çektirecek bir olgu olarak akıllara kazınmaya çalışılıyor. Çalışılıyor derken, bir kasıt yoktur illa ki ama, görüyorsunuz işte, aşk değişmeyeceğine göre biz değişiyoruz. Ne var ki aşk değişmediği gibi Mustafada değişmediğinden aşk Mustafayı askerde bulur yakalar. Panik yapmayın. Düşündüğünüz gibi değil. Düşündüğünüz gibi olsaydı, Mustafa değil Cemil âşık oldu derdik. Bu aşk asker ocağının dışında…
Mustafa askerde bir kıza vuruluvermiş. Çarşı izninde görmüş o parıldayan gözleri. Zaten bu gözü çıkasıca gözler başkasına hiçbir anlam ifade etmezken size hep parıldamaz mı? Sesini duyduğunuzda ağzından çıkanların ne önemi vardır ki sevgilinin? Kelamlar anlam ifade etmesede sesi her anlamı ifade eder… Biz insanlar hep giyinik olduğumuzdan heralde seslere gözlere kokulara aşık oluruz. Gerçi tabelaya bakarsanız Ademle Havanın bile incir yaprağı var. Biz çıplaklığı bırakın, çıplak olmayı bile düşünmeyi yasak etmişiz kendimize. Erkeğin sevme kadnınıın sevilme ihtiyacı varlığında aldığımız mutluluk Mustafayı da yakaladı işte… Hani zar zor bir yerde denk gelse! Geldiğinde de zar zor kıza bir iki cümle kursa korka korka… Ama çooook uzun cevaplar alsa derken başlayıverdi aşk… Hayatamızın hemen her anında bizi bir yerde yakaladı. Yakalanmayanlarda üzülmesin! Onlarıda nasıl olsa bulucak aşk… Sadece sizi bulduğunda tek dileğiniz, etmeniz gereken tek dua şu olsun; ‘ Ey yarın; bugünümü dün etme yeter.’