Sen, tüm hasta gönüllerin ilacı, en dar gecelerdeki inşirahım,
Sen ki ölümü başkasının elinden göstererek kurbanını aklayan darağacım,
Ben sanki ufacık bir ışığın için can vermeyi göze alan Pervane
Gündüzleri zaten deliydim. Gecelerin uzaması etti beni Divane
Ey, kar yağdığında oluşan sessizliğin, içimde oluşturduğu korkunç huzur,
Ey, baharda esen her rüzgarla ciğerlerime dolan taze ıhlamur,
Ben rüzgara karşı direnemeyen bir söğütken, sana karşı ne ki gurur
Senin hayalinin peşinde, Ne gider bu adam ne de öylece durur.
Kayıt Tarihi : 28.2.2022 23:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yokluk aslında her şeyden birazcık da var demektir. Çünkü bilinmezliktir. Bilinmezken bir şeyler, sen kafanda bildirirsin her birini kendine. Ve bir şeyin yokluğu, daima varlığından daha güzel şeyler getirir insanın aklına. Yokluk; o kadar var olur ki bazen, var olsa bile yok olmuş hali kadar var olamaz artık. Ve bir gün var olsun istemezsin yok sayarak hayalini kurduğun onca şeyin. Çünkü en güçlü duygulardan biridir hayal kırıklığı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!