AAAAA................................... ...

Gecenin vaktin de nur yağdı
Gözlere nöbetin ağırlığı düşenlere
Eller duaya tövbeye katlı
Furkan’ın yangınları düştü sohbete
Beden hikmet ile ağırlaştıkça resul’ün kelamı karıştı
Kömür ateşi korlaştıkça yürekler attı yunusun sözleriyle
Söndürdü talebenin gülümsemesindeki ferahlığı
Tekbirler yankılandı gün doğumunun siperlerine
Ayaklara vurur uykusuzluğun son vakit tıkırtıları
Nöbet meclisini aydınlattı ilhan’ın busesi
Bir nebze içte dışta tebessüm doldurdu Ömer’i latifesi
Fahrinin söylenmemiş sözlerinin bakışları yetti
Üşünmelerde yetti Seyfettin’in hatırı kalan kahvesi
Sevaplara vuranlara kırbaçların yaraların hikmet sözleri
Mustafa indirdi Bakışlardaki nazar vadisini
Tuna han güneş doğma nasihatleri Cahilliğin kalkanları indirdi
Namaz vaktin yükseldi recebin güzel sesinde Furkan sesi
Abdullah açtırdı gönüllerin orucunu canları serinletti
Mehmet Gecenin ortasında kelimelerden attı fitneyi
Harun anlattı Nöbete giden yolun cihadını faziletini
Mehmet günahların tohumunu sökmeyi nasihat etti hatim ile
Ali düşürtmedi dilden şükür’ün bıraktığı hazın gönül lezzetini
Kadirin geceye bıraktığı hoş bir şaka ısıttı gönülleri
Mahmut'a yetti bu meclis te bulunmanın tarifsizliği