aaaa-Üç Nokta Ve Ünlem-aaaa Şiiri - Hand ...

Gücümü aşan taşlar bindi sırtıma
Ama yalan olan yalanlar kadar
Eğemedi başımı...
Dilimi aşan konuşmalar
Çalındı kulağıma..
Hançerden geçip kılıca sayan
Gedikleri karartacak kalıpta...
Benim de diyeceklerim oldu
Ok temreni gibi kana susayan! !
Söyleyemedim,söylemek de istemedim..
Bir gün o temren
Kana bulanacaksa,
Sıfatsız kızılların
Soysuz nemine değil;
Asil olanın,denildiği üzere
Kızılcık şerbetine bulansın diye...
Yüzümü gölgeleyen iftiralar var ki
Beni bana şüpheyle yaklaşmaya çağıran..
Aslı,kopyasından utanıyor..
Ben utanmışım çok mu? ?
Kopyalar duvarlara yapıştırılıyor
Duvar dediysem etten-kemikten inşa...
Taşlanması gereken
Bu duvarlar mı,kopyalar mı? ? ?
Yoksa aslının asıl sebebiyle
Beyanatçısı mı? ? ? ?
Omzumda her giden
Bir iz bırakmak istedi
Zihniyetler çürümüş epey bi...
Sızlayan omuz;
Yıpranan yüreğin yanında
Hiçbirşey diyemedi...
Ben neden şikayet edemiyorum? ?
Ben de
Şikayetçiyim şikayetim var diyen
Cehennem savruğu sahtelerden...
Usanmış gibi davranmaya ne gerek! !
Bıkmışım görmeye ezelden...
Çarpa çarpa yürüyorum
Ve yine ayağım takıldı..
Çekin şu başına buyruk,
İlerleyene oldukça zorluk,
Basit insan söylemlerini....
Yok ben sadece bekliyorum..
Ama sıranın sonunda olmak
Her gelenin önüne geçtiğini
Görüp de ses çıkaramamak..
Kişiliği ayakkabısıyla omuzlarının
Ortasında sıkışanlara saygı duymak...
İşte bu yoruyor beni..
En çok da astarı aslından
Pahalılara selam durmak...
Algıları boyutsuzların altında
Yanlış algılanmanın ne demek olduğunu;
Nerden bilebilirler? ? ?
Ne de olsa boyutsuz algı sahibiler..
Benliğimle yamayıp,
Hayallerimle yüzdürdüğüm umutlarım
Rotasında! ! !
Gülerim çokça..
Onlar mı batıracakmış? ?
Otoriteleri hacimli olsada
İçleri hacimlerinden de kof..
Korkmuyorum görünüşlerinden..
İnsanın anlamını
Sözlükler kadar bilemeyen cahiller
Bana anlam yüklemeye çalıştı..
İmanımı aldınız tamam da
Umut dilendiğim mihrabı bırakın bana...
Gerisi onların olsun
Umrumda mı? ?
O kıyafetleri ve ciddi olmaya çalışan
Ardında yavşak barındıran tarzlarıyla
Saklayamıyorlar gerçeklerini...
Unutuyorlar! !
'Bizler! ' derken bile güldürdüklerini..
Evet! ! Bizler onlara gülerken
Hala durumlarının farkına
Varamıyorla bir türlü...
Hani derler ya
Sabrın sonu selamettir diye...
Peki bu selamet
Acaba nereye kadar? ?
Aferin sana....
Herşeye rağmen....gibi
Başı vurgulu,
Sonu üç noktalı sözler
Anlatır mı onlara? ?
Avutmaz mı? ?
Öyleyse Hoşgeldin... diyelim
Buyur...Geç otur... diyelim
Diyelim de anlasınlar...
Anlasınlar yine yanlışa vardıklarını...
Onlar sonunda
Üç nokta ve soru işareti ile bakarlarken
Ben yine üç nokta
Ve ünlem işareti ile karşılayacağım..
...? ?
Lütfen başını eğme...! !
...? ? ? ?
Dilini aşanlar,
Kalbine saplananlar olsa bile...! ! !