Aaaa Geldi Emeklilik Şiiri - Rahman Fidan

İlk zamanlar anlamazdım geçerdi gün
Çalışmak zor gelmezdi sanki düğün
Çıkmak isterdim yedi katına göğün
Bak geldi işte sonunda emeklilik

Ne zaman geçti otuz yıl, bir ömür
Yüklediler her işi, sömür ha sömür
Yaşlandık galiba, olduk tahammür
Bak geldi işte sonunda emeklilik

Kah Güler kah sinirlenip ağlardım
Bazen de nehirler gibi çağlardım
Bazen çok kızıp bazen yağlardım
Bak geldi işte sonunda emeklilik,

Çok iyi insanlardı iş arkadaşlarım
Düşündükçe akıyor göz yaşlarım
Döküldü kar beyaz oldu saçlarım
Bak geldi işte sonunda emeklilik

Hüseyin müdürüm yeni gelmişti
Destek bölümü ona verilmişti
Önceleri neredeyse delirmişti
Bak geldi işte sonunda emeklilik

Rahman derki bırakın artık yakamı
Bu hayat gerçek mi yoksa şakamı
İstemem ne mevki nede makamı
Bak geldi işte sonunda emeklilik