Çağrılmış ziyafete, Hoca da gitmiş.
Ne ona bakmış kimse, ne buyur etmiş.
Üstündeki ceketi çok çok eskiymiş
Gitmiş evine Hoca, kürkünü giymiş.
Ve ziyafet evine dönünce yine
Üşüşmüş hemen herkes, hep çevresine.
Baş köşeyi vermişler saygı da çokmuş.
Gelen çorbaya kürkün ucunu sokmuş:
’’Ye kürküm ye! ’’ deyince herkes çok gülmüş
Hoca'nın ağzından da şunlar dökülmüş:
’’Bu saygı ne Hoca'ya, ne de canadır;
Ye kürküm ye, bu ikram yalnız sanadır! ’’
Kayıt Tarihi : 5.1.2010 23:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!