Görmezsin üzerimde açan güzellikleri hu nun çığlıklarını
Aşk maşuku bilirsin in ellerin tutuşmasını
Döndürmezsin gönül’ün Habip diyen yangınlarını
Sanırsın bir gözdür seni sürükleyen
Gözyaşlarının hasret le sönmelerini
Sanırsın Rüzgârla yüzüne esen saçları
Yanlızlığın dindirmelerini dokunuşunda bilirsin
Cefa ile sefa sürersin gülüp eğlenirsin
Hiç aklına getirmezsin
Minareden çıkan sesleri duyunca yolunu değiştirsin
Hiç gelmeyeceğini sanırsın kendini yalanlar oyalarsın
Yanlış bildiklerini nefsin doğru yapınca yüreğim temiz diye oyalanırsın
Aklının bir köşesinde duran kelimeleri şarkı ile susturmaya çalışırsın
Bu dünyaya niye geldik diye yankılan sözlere ihtiyarlığına çok var dersin
Yüreğini serçelerin şarkısına bırakır gece gündüz dlinde söyler durursun
Kadehleri kırarken bilmezsin yükleneceğin yüke bir odun atarsın
Yolun sonunda pişmanlıkları kapıyı çalışnca bir bakarsın
Yoklukla gelmişsin yoklukla gidersin
Ey insan oğlu unutma alına sürülen seni var eden toprağı
Ellini kardırırken gözyaşlarınla hafiflettiğin sildiğin günahları
Dilimden bırakma tevbeyi istiğrafları
Servet dediklerinin seni yarı yolda bırakacağını
Sana beş metre bez parçası kalacağını
Sırtında taşıyacağı amellerini unutma
Kayıt Tarihi : 1.2.2016 16:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!