aaa-Ben Köyümü Özledim Şiiri - İsa Özyurt

Senelerdir, ayrı kalmak zor geldi,
Özledim kardeşim, köyü özledim,
Aklıma düştükçe, yüzüm zor güldü,
Özledim kardeşim, köyü özledim.

Dağların da, koyunları gütmeyi,
Çimmek için, derelere gitmeyi,
Çit obada, sayvanlarda, yatmayı,
Gürgen ağacında, dalı özledim.

Bakır tasla ayranını içmeyi,
Köy için de, aylak aylak gezmeyi,
Kış gelince, kara lastik çizmeyi,
Ağaç yayıkta ki yağı özledim.

Beraberce aynı kapta yemeyi,
İlengeri, terboşluyu,seleyi,
Okulda ki gurup denen kümeyi,
Kara değirmende unu özledim.

Düğünler de, coşkun öten davulu,
Mal güderken öttürdüğüm boruyu,
Gosdil doldurduğum yerde kuyuyu,
Kara demlikte ki çayı özledim.

Kara yolda kayındığım kızağı,
Kuş tutarken kullandığım tuzağı,
Onbeşimde giydim ala kazağı,
Camii önünde akan suyu özledim.

Armudu,çördüğü hemde acuğu,
Mal güderken eğnendiğim gocuğu,
Höllük ile belenilen çocuğu,
Kaba pelitteki gölü özledim.

Köyün içinde de bulgur sokusu,
Bambaşkadır tarhananın kokusu,
Erkeklerin belindeki çakısı,
Yenge bindikleri şalı özledim.

Devretderesiyle köprü deresi,
Çağlayan var ötacenin berisi,
Artmaz oldu Günebakan hanesi,
Ölen rahmet bulsun, sağı özledim.

Yıllar geçti, yaşım kırka dayandı,
Saçlar seyredi de aka boyandı,
Garip İsa seni böylece andı,
Hasretle yâd eden dili özledim,

Özledim gardaşım köyü özledim,
Gidem diye yollarını gözledim.