8 Ağustos 2011
Uzun süredir devam eden sessizlik…
Hakkari’de Ramazan-ı şerif günleri. Ramazan ayının gelmesine birkaç gün kala bir polis arkadaşın ikametine yakın bir yere ses bombası atıldığında gece çalışıyordum. Bir hareketlilik… Ardından derin bir nefes almış ve çok şükür demiştik.
Nitekim dünkü telaşla yıkıldık…
Bir telsiz trafiği. Bir şeyler ters gidiyordu belliydi. Ama neydi. Öğrenmeye çalışıyorduk sağdan soldan. Birkaç dakika sonra bir helikopter sesi. Ardından yine telsiz anonsları.
Acil ambulans isteniyordu helikopterin ineceği yere. Kan verecek kişiler ayarlanıyordu teker teker. Apar topar hastaneye götürülüyordu onlar da. Kara haberi öğrenmemiz çok sürmedi. Çukurcada bir polis aracının güzergahına konulan bomba patlatılmış ve biri ağır 4 meslektaşımız yaralanmıştı. Lanet okuyorduk teröre.
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
