Ömrümün baharında koydun beni Hasret yollarına
Sensizliğin yangını söndürmek için liman ararken
Hayallerimin sızlanışlarını bıraktığın bir buselik mutlulukla dindirirken
Kış soğuğu gibi giren kâbusların çığlıkları rüyalarıma engel oldular
Rüzgârlar pencereme vururken cama kondurduğu yapraklarla
Yüreğimde çırpınan özlemlerimi gözlerimden indirirken
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
