Gökyüzü çok hüzünlü,gölgeler netleşiyor,
Her bahar sabahında aşıklar bekleşiyor.
Ruhlardaki karanlık, her an derinleşiyor,
Vaki olan ayrılık vuslat diye bekliyor.
Bülbül ötmüyor güle, gül hasret sevilmeye,
Değermi suskun bülbül? bu ızdırap ne diye.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
