Aa Şiiri - Fatma Aslan

tesadüfi bir anda dokundu parmak uçlarınız avuçlarıma,
dünya dönmeye başladı dedim,yıldızlar parlamaya
şaşkındım,
sanki binlerce çocukla geldiniz,
sanki binlerce saklı düş.....

en çok ellerinizi sevdim,
dedim değmesin elleriniz teninize,
tenim sızlamasın,
en çok da parmak uçlarım...

hiç varolmayan ülkelerin anlatılmayan masallarını fısıldadınız,
düşünüz kadar gerçektiniz,
dudaklarınız kadar ıslak.
sevdim sizi dedim;
züleyhadan fazla havvadan uzak...

sustunuz siz sonra,
oluk oluk kanayan bir yaranın
suskunluğunu sürdünüz sesime.
dedim ki susmayın,
kıyametler kopuyor hüznünüz yıkılıyor içime.
susmayın!
sanki bir ırmak binlerce ceseti sürüklüyor bedenıme.
sustunuz siz,
o koskoca şehri ahraz kılana,
beni en çok dokunduğunuz yerımden kanatana dek.

gittiniz siz sonra,
kederiniz saplandı yüreğime,
gelişinize adanan binlerce cocukla gittiniz..

bende, bir sevişmelik düş kurdum ardınızdan,
siz vardınız işte ve aciz tenim,
bir sevişmelik düş kurdum,
el çekişiniz sancı oldu bedenime
yetim bir hüzün doğurdum kendime..