Gelmek isteyen.
Ya da özleyen beni.
Açık adresim belli.
A1 koğuşu.
Sevdiğimi elimden alanı vurdum.
Kader mahkûmu oldum.
Artık burası evim, yurdum.
A1 koğuşu.
Verildi cezam müebbet.
Kalacaksın dediler burada ilelebet.
Bu nasıl koğuş, bunlar nasıl mahkûm.
Edilmiyor kimseyle muhabbet.
Yıkılasın mahpushane.
Gözün kör ola kader.
Anladım ki kimseden fayda yok.
Kim ne ederse kendine eder.
Şiirde Nedir?
Koğuş (Arapça) Kışla, okul, tutukevi, hastane vb kalabalık yerlerde içinde birçok kimsenin yattığı veya barındığı büyük oda.
Müebbet (Arapça, Sıfat) 1. Sonu olmayan. 2. Yaşadıkça süren, ömür boyunca olan.
İlelebet (Arapça, Zarf) Sonsuza değin, sonsuzluğa kadar, sürgit.
Muhabbet (Arapça) Dostça, konuşma.
Nihat İlikcioğluKayıt Tarihi : 18.1.2011 19:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)