a-Zulüm payidar olmaz! Şiiri - Mikdat Bal

Hiç kimsenin yaptığı asla kalmaz yanına
Eden kendine eder, zulüm payidar olmaz!
Mazlumların nidası bir gün okur canına
Geldiği gibi gider, zulüm payidar olmaz!

Zorbanın ihtişamı gün gelir yalan olur
Onun da kapısını mutlaka çalan olur
Zalimin zulmü varsa takdirde olan olur!
Tecelli eden kader, zulüm payidar olmaz

Dünyevi çıkar için acımasız çullanır
Savunmasız yer görse hemen gidip follanır
Kuvvetini gücünü yalnız şerre kullanır
İblis zalimi güder, zulüm payidar olmaz

Mühleti sona erip kalmayınca müddeti
Yer ile yeksan olur afra tafra hiddeti
Misliyle tadar artık gösterdiği şiddeti
Heder üstüne heder, zulüm payidar olmaz

Yaptıklarını çatar dünyada bir çokları
Tam isabet edince adaletin okları
Murt olunca, ukbada zerresince hakları
Hak sahibine öder, zulüm payidar olmaz

Allah’ın adaleti tecelli ettiğinde
Zalimler enselenip işleri bittiğinde
Sarayını kasrını terk edip gittiğinde
Nar-i cehime gider, zulüm payidar olmaz

Der Mikdadî duadır mazlumların silahı
Zalimin zulmü varsa mazlumun var Allah’ı
Kahreden kahrolunca diner mazlumun ahı
Ne gam kalır ne keder, zulüm payidar olmaz

Şiar Mikdat Bal