Arnavut kaldırımlı sokaklarda geçerdi çocukluğumuz,
Evcilik oynar, topaç döndürür, çember çevirirdik.
Gülen yüzlerimiz vardı güneş yanığı, daha fazla ne demektir, bilmezdik.
Huzur ve şükür bahçelerinde, kâğıttan topumuz, bezden bebeğimiz,
Ve sevdâ nedir, bilmeden sevdiğimiz sevgililerimiz.
Az mı takıldı yıldız uçurtmalarımız çam dallarına
Yıldızı sen, hâlâ kuyruğunda asılı, sallanır, titrer yüreğimiz...
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Geçen zamanın bize bıraktıkları,sahip olduğumuz ama bir daha geri gelmeyecek olan...
Kutluyorum...
Yüreğinize kaleminize sağlık.
Saygımla...
Sayın Beşkese, harikaydı...kutluyorum efendim...Saygılar......
sayın Beşkese,, önceki yorumuma imzamı atıyorum. saygılar
paylaşım için teşekkürler, yüreğinize sağlık
tam puan
Sayın Ünal hocam şiirinizi okurken kendimi boğaz içi bebek saıllerinde bularak mazıyı hatırladım.
Çok hoş bir ifadelerle anlatmışsınız ve şiir haline getirmişsiniz. Tebrikler
Güzel bir nostaljik şiirdi.Kutlarım Üstadım, Şükrü Topallar
Ve köpek balıkları mı yutuyor bilmem, suyun üzerindeki yakamozları...
Ne çabuk öğrendik 'daha fazlası' demeyi, hem bedelini hiç sormadan.
Tebrikler hocam cok güzel bir siir, hos ders cikarilacak anilar...Tebrikler...
Zaman kanaat etmeyi az seylerle mutlu olmayi bizlere ögretemediyse sayet vayy halimize....
Kutluyorum engin kaleminizi...
İstersen gel, günü yaşayalım şimdi,
Bırak, öpsün çıplak ayaklarını çapkın dalgacıklar,
Bırak, kumsal da sarhoş olsun koklayıp teninin o kadın kokusunu.
Bak, gün batışı aksetmiş yüzüne, şimdi saçların kıpkızıl,
Varsın kızarsın yanakların, tuttukça ellerini tutuşan yüreğinin ateşiyle
Varsın, bir yandan hüzün de girsin dalgın bakışlarıma,
Aldırma, sen,eflâtun akşamın eflâtun sevgilisi ol, dol avuçlarıma...
Bu son güzel saatlerimiz, bak, eflâtun akşamlar da kararacak birazdan,
Birileri kuzgûni siyaha boyamakta gökteki tüm yıldızları
Ve köpek balıkları mı yutuyor bilmem, suyun üzerindeki yakamozları...
Ne çabuk öğrendik 'daha fazlası' demeyi, hem bedelini hiç sormadan.
Güneşte kusan asfalttır şimdi parlayan o arnavut kaldırımı yollarda
Ve uçurtmaları yok artık çocukların,
Umutlarıdır takılıp kalan,kuru dallarda...
(15/11/2008)
Ünal Beşkese
üstadım;
emek verilerek yazılmış,zamanın içinde bizi çok güzel anlatan akıcı ve duygu yüklü yüreğinizin sesi olan bu güzel çalışmanızı beğenerek okudum..
kutlarım saygın kaleminizi ve sevgi dolu yüreğinizi..tam puan 10..akçaydan selam ve saygılarımla...ibrahim yılmaz
GÖZÜMÜN ÖNÜNDEN BİR HAYAT GEÇTİ.....
YÜREĞİNİZE SAĞLIK..HOCAM MÜKEMMELDİ
Ünal Bey şiiriniz ile insanı bir zaman yolculuğuna çıkarıyor ve geçen yılları,katbettiklerini kazandıklarını yeniden hatırlamasına vesile oluyorsunuz kaleminize sağlık
Mesut Özbek
AH ÇOÇUKLUGUMUN GÜZEL GÜNLERİ
SANİYELERİN ARDINA SAKLANMIŞ MUTLULUĞUM
SAF TERTEMİZ PIRIL PIRIL YÜREKLİ ARKADAŞLARIM
ŞİMDİ NEREDE ZAMAN GEÇTİ BİZ DEĞİŞTİK
ARD ARDA GELEN YIKIMLAR TAŞLAŞTIRDI YÜREKLERİ
TAŞ TÜREKLİ İNSANLARR
ZAMANIN BİRİNDE MİNİMİNİCİK KIVIR KIVIR Bİ KIZ VARDI
MUTLUYDU HUZURLUYDU ELİNCE ŞEKERİYLE
ZAMAN BU YAA ONUDA ESKİTTİ
HÜZÜN DOLDU PIRIL PIRIL BAKAN GÖZLERİ
YASA BOĞULDU YÜREĞİ
KANADI AMA GÖREN OLMADII.............
............................BEYAZ İNCİ(BUDA BNDEN OLSUN)
21.08.2009 A. İnci EREN
Bu şiir ile ilgili 145 tane yorum bulunmakta