Arnavut kaldırımlı sokaklarda geçerdi çocukluğumuz,
Evcilik oynar, topaç döndürür, çember çevirirdik.
Gülen yüzlerimiz vardı güneş yanığı, daha fazla ne demektir, bilmezdik.
Huzur ve şükür bahçelerinde, kâğıttan topumuz, bezden bebeğimiz,
Ve sevdâ nedir, bilmeden sevdiğimiz sevgililerimiz.
Az mı takıldı yıldız uçurtmalarımız çam dallarına
Yıldızı sen, hâlâ kuyruğunda asılı, sallanır, titrer yüreğimiz...
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
eyvallah...
saygılar...
Harika bir Sesleniş ve dileyiş..Alkışlı/Yorum .. ve alıp gidiyorum bu Şiirinizide.. yerine Tam puanımı.. bırakıyorum...size de içten ve samimi duygularımla saygılarım var.. Üstadım... nevzat uçar.
Ne çabuk öğrendik 'daha fazlası' demeyi, hem bedelini hiç sormadan.
Güneşte kusan asfalttır şimdi parlayan o arnavut kaldırımı yollarda
Ve uçurtmaları yok artık çocukların,
Umutlarıdır takılıp kalan,kuru dallarda...
Maalesef eskileri hemen bir tarafa atıp zamanıda,eşyaları da çok çabuk tüketiyoruz.
Ama bunun kıymetini bilen siz değerli ustalarda bunları toparlayıp böyle güzel şahaserler çıkarıyorlar ortaya.
Teşekkürler.
Kaleminiz hiç susmasın.
Yorum bu eski şiirim dostum, kutlarım...
Otuz Yıl Önceki Dostların Anısına..
****************************************
Yağmuru göze aldık
Çamurlu sokaklarda.
Bakmadan ardımıza
Adımladık durmadan
Korkmadık ıslanmaktan..
Bölüştük yaşamı sakınmadan
Yokluğu açlığı hiçe sayarak.
Yapayalnız da kalsak,
Balıklara dokunmadan
Dalgalarla dansettik..
Cesurduk herkes kadar
Geçtik Gökkuşağının altından
Sakınmadan, ıslanmadan.
Umudumuz Sevgiydi, Maviydi, Deniz'di
Korkmadık kırmızıya boyanmaktan..
Göze almaktı Yaşam,
Geceyi unutmadan.
Ne büküp boynumuzu ağladık halimize,
Ne de küsüp darıldık yaşamın kendisine.
Her nefeste direndik karanlığın büyüsüne..
Yıllar var ki,
Zulamda kaldı bu haykırış.
Mevsim hala kış.
Kaç dost kaldı ayakta
Bunca bahardan sonra
Bilinmez, ne var ki,
İnsandır hala gördüğüm
Aynalarda..
28/02/2007
...Ayvalık...
H Hikmet Esen
Bırak, öpsün çıplak ayaklarını çapkın dalgacıklar,
BÖYLE GÜZEL SÖZ KARŞISINDA İnsan Yalpalar..
Tebrikler Takdirler ve selamlar..
Bedri Tahir Adaklı
Sevgi ve umut dolu kalbiniz ,yazan kaleminiz susmasın.Çok güzeldi tebrikler.Saygılar..10+ant.
Arnavut kaldırımlı sokaklarda geçerdi çocukluğumuz,
Evcilik oynar, topaç döndürür, çember çevirirdik.
Gülen yüzlerimiz vardı güneş yanığı, 'daha fazla' ne demektir, bilmezdik.
Huzur ve şükür bahçelerinde, kâğıttan topumuz, bezden bebeğimiz,
Ve sevdâ nedir, bilmeden sevdiğimiz sevgililerimiz.
Az mı takıldı yıldız uçurtmalarımız çam dallarına
Yıldızı sen, hâlâ kuyruğunda asılı, sallanır, titrer yüreğimiz...
NOSTALJİK DUYGULAR İÇEREN MÜKEMMEL BİR ÇALIŞMAYDI..EMEK VE YÜREĞİNİZE SAĞLIK..KUTLARIM.
ZAMAN ÖYLE ÇABUK GEÇİYOR Kİ YAŞANANLAR GÖNÜLDE YA SEVİNÇ ,YA HÜZÜN BIRAKIYOR....
O ZAMANLAR İNSANLAR DOYUMSUZ DEYİL Dİ EFENDİM . TAM PUAN.
ah ah...bana böyle nostaljik çağrışımlar yapmayın,yoksa yine nostalji krizim tutacak can :)
'Aldırma, sen,eflâtun akşamın eflâtun sevgilisi ol, dol avuçlarıma...''Ve uçurtmaları yok artık çocukların,
Umutlarıdır takılıp kalan,kuru dallarda... ' Değişen yılları zamanla yitirilen değerleri ve mükemmel bir dille anlatan bir şiir...Tebrik ederim hocam...'
Bu şiir ile ilgili 145 tane yorum bulunmakta