A Z Yol Şiiri - İbrahim Özdemir

A Z YOL

sevdirdin kendini zorla
bana direndin sen sevmeyesin
diye beni
sonunda evet
çok sevdim seni
şimdi terkettirdin
kendin oldu mu biz sensiz
değiştiriyordum tam kendimi
varlığın ağır gelecekti
yarı yaşımdaydın daha
birilerini sevmişliğim vardı
biliyordun
beni neden sevmez diyordun
kendine sevmeden
sevdim sundum kendimi sandım
sevildim gerçek olan
evindi galiba senin kaçmayı düşlediğin hem
adım atamadığını söyleme
biliyorum güçsüzlüğünü söylemlere
sarılma hakkın yok buna bana
bak neler yaptım
oldum ne
A idim kendime baktığımda seninleyken
Z oldum şimdi
baktım AZ yol
uzun yolu yok sensiz
sevildim kıskandın unuttun
sevdiğinde kıskanıldığını

20.09.1198, Kadıköy