** Yoruldum,yoruldum Annem.! ** Şiiri - ...

Ayrıca Sayın Naime Öğretmeni ve kalemini de kutlarım.Yüreğinize sağlık.

Sosyal ve toplumsal yaşamın içinde dönen çıkar dolaplarının gıcırtısı yürek yakıyor.Bunlara maruz kalanlar,başka yerde suçlu aramalarına gerek duymadan,yüreklerindeki yumuşak yerlere taş basarak,meydan okumayı öğrenmek zorundalar.Başını öne eğmekten ,kadere inanmaktan vaz geçip,kendi gelecek ve talihini kendileri çizmek ,kendini başkalarına hizmet eden değil,öz çıkarını savunan,ekmeğini taştan kazanan,yüreğinde insanlık olan,bir birey olmayı seçmek mecburiyetindeler.Aksi takdirde,suya kapılmış kuru meşe palamutu gibi elden ele yok olmak,sürünmek zorundalar.Bunun en kısa ve kestirme yolu hayır demeyi öğrenmek,uygulamak ve rest çekmektir.

Mahmut Mücahit Bey,sizi ve şiirinizi kutlarım.Sığınak anne değildir,sizin yüreğinizde varolan ve haykırmaktan korktuğunuz ''HAYIR'' dan geçer.Bir Alman Atasözü şöyle der.''Nicht immer Schlucken,mal Spucken lernen!''Türkçesi:Hep yutmayın,bir defada tükürmeyi öğrenin!Saygılarımla,tam puan.

**** BOM BOŞ ****

Ele yoktur sitemim hiçbir lafım
Temelden sarsıldı şu narin yapım
Kanımdan akrebe kapattım kapım
Ruhum iflas etti bedenim bom boş

Kabuklanmış yaram sakın elleme
Yoldaki insanı düşman belleme
Ardımdan söz edip sakın dilleme
Ruhum iflas etti bedenim bom boş

Dağlara da varsam bilirim sığmam
Karıncaya dahi acırım kıymam
Kırk yıl rahmetsiz kalsanız yağmam
Ruhum iflas etti bedenim bom boş

Edepten sustukça siz hırlarsınız
Basınca damara niye zırlarsınız
Asıp kesip ardımdan dırlarsınız
Ruhum iflas etti bedenim bom boş

Kınamasın beni duyan işiten
Kanından olunca inan delirten
Dedi kodu yapıp kini semirten
Ruhum iflas etti bedenim bom boş...... Bülent BAYSAL

Yorulmamak mümkün mü? Yorulup hep o kucağa yaslanıp dertleşiriz... Hayat bir yerlerinden illaki insanı yoruyor, yıpratıyor...
Gönülden dökülen her mısra oldukça güzel ve akıcıydı. Umuyor ve diliyorum ki her şey gönlünce ve güzel olsun Kardeşim... Selam ve sevgilerimle...++
Not: Canımın sıkıldığı bir zamanda kalemime düşen mısraları sizinle paylaştım umuyorum ki bir nebzede olsa gönlünüzün zehrini almış olur... Esen kalınız.

İşte kocaman bir gerçek...
'Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar...'

Yoksa bu şiir yazılmazdı.. Yazılsa da 'yoruldum Anam' diye bitmezdi her dörtlük...
Çünkü en sadık, en çok seven, en fedakar 'ANALARDIR...'
Ne kandırırlar, ne bıkkınlık duyarlar.. Yemez yedirir, giymez giydirir, bulur, becerir, çaredir anlar, dermandır her yaraya..

Yerinde bir şiir... Samimi, ana yüreği gibi..
Kutlarım Mahmut Bey, Kardeşim..

Mücahit hocam hani her ağlayan çocuk anne diye aller ,her insanda bir iç çocukluk varya işte o çocukluk düşüyor içime şiir çok harika bir çocuk sağlığında kutlarım saygılar sunarım .

Çıkar dünyasının orta yerinde Allah maskesiz, olduğu gibi görünen, dost yürekli insanlarla karşılaştırsın. Dost kalemi sevgiyle kutlarım.

Anneler de ilerde çocuklarının yaşayacağı 'yorgunlukların' benzerlerini mutlaka yaşamışlardır... Çünkü ülke aynı ülke., insan aynı insan...zihniyet kör cehalet hamurundan çıkmış... Sonuç yorgun insanların., yorgun çocukları... Yorgun bir yeni nesil...
Kaleminize sağlık sayın Mahmut Özdemir..., güzel çalışmanızı kutluyorum...

Mücahit Bey insanı gerçekten yoruyorlar. Nefes alamıyor insan şiir mükemmel konusu da çok hoşuma gitti. saygılar

Bunca kargaşa içerisinde insanların gün be gün birbirinden uzaklaştığı, insanlıklarını unuttuğu, bencilliğin, sevgisizliğin boy gösterdiği toplumlarda yorulmamak imkansız...Tek dert ortağı tek sıcak yürek yine anne....
Değerli şairimizde annesine yakınıyor biliyor ki ona destek olup kucaklayan annesi olacak...

Çok güzeldi .Keyifle okudum... Gönülden kutluyorum..
Saygı ve sevgilerimle..

emeğine yüreğine sağlık ustam