Yanakta tuzlaşan hüzün
dolu dizgin bir sabahtı gülüşün
her şey başlangıç bitişini düşünmediğim
anlaşılmaz kimsesizliğim / hele şiirim
menekşenin suya uzanışıdır
o aynanın düşlerine savrulan çığlıklar
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




valla nail bey bu şiir benim hoşuma gitti ve sanırım anladım. umarım şiirini anlayan birilerinin çıktığı gibi kimsesizliğini anlayan birileri de çıkar...
ali çağlar deniz
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta