A V A Z
“baba toprağına ayak bastığımda savaş canlandı gözümde
sırp kasaplarının bıçak izleri her yerdeydi”
ne olduğunu anlamadan, hunharca
zehirli, dev bir örümceğin ağına düşürülmüşlerdi
gökten, mızrak gibi iniyordu ateş yağmurları
artık, ne geçmiş ne de gelecek vardı
cayır cayır yanarken, boğuk sesiyle inliyordu Bosna
duyuramıyordu/ duymuyorlardı sesini
ayaklar altında çiğnenen
topraklar üzerinde, insan sebilliği
üst üste / yığın yığın, bitişik nizam
bu bir yazgı değildi
hitlerin öğrettiği oyunu
şimdi sırp kasapları oynuyordu barbarca
kırmızıya akıyordu yarınlar
ve hoyratça basıp geçiyordu ayaklar
hayvanlaşmış yaratıklar
açlıkla böğürüp
zevkle geviş getirirken insan etiyle
zehir akıyordu salyalarından
acı, en karasını resmederken üzerinde
d ü n y a susuyordu!
keder dalgalarıyla batıp çıkarken onlar
üç maymundan ibaretti ortadakiler
ve onlar avaz avaz sessizlikte
yasını tutamadıklarına
kefen biçip çiçekli çarşaflarından
gecede, gizlice saf tuttular
öksüz, yetim ve yoksundular…
onca zaman geçti aradan
nereye basarlarsa bassın ayaklar
çığlıklar, kan ve ölüm kokusu geliyor topraktan
Çarşibaşında, yorgun yaşlı çocuklar, hâlâ anne yüzü aramaktalar…
Hadiye Kaptan
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bosna / 20 haziran 2010
Çarşi başı: Bosna’da merkez semt
Kayıt Tarihi : 12.8.2011 15:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
BU YÜZ KARASI KIYIMLARI AKLIM ALMIYOR. İNANIN BU OLAYLAR BENİ İLİKLERİME KADAR TİTRETİYOR.
BU DURUMDA DÜNYANIN DUYARSIZ OLMASINA NE DEMELİ?
BAKIN, DÜNYA KAYNIYOR. BİR CADI KAZANI...
ZULÜMLE BESLENENLERE İNSAN DENİR Mİ?
ALLAH'TAN RAHMET DİLİYORUM HEPSİNE...
ÖLMEKTEN DAHA ZOR, KALANLAR BİN KERE ÖLMEKTE...
DUYARLI BİR YÜREĞİN FİGÂNIYDI. KAÇ KİŞİ DUYABİLDİ ACABA?
SEVGİLER ARKADAŞIM. BU ACI HEPİMİZİN...
HÂLENUR kOR
TAM PUAN.
Şiiriniz 'baba toprağı' nda yaşanmış olmasının acısını da katarak üstüne alabildiğine düğümlüyor boğazları insanlık adına, bu insanlık katliamı için...
Tekrarlarının hiçbir şekilde ve hiçbir yerde yaşanmaması, yaşatılmaması dileklerimle...
kaleminize, yüreğinize sağlık ...
Kutluyorum...
Yüzyılın adı/sırası 21. yüzyıl... Koymuşlar adını 'Bilişim Çağı.!' Neyi bileceğiz, neyi bilmemiz gerek! Duyulmayan isyanlar kimin çığlığı! Vahşetin koyusu, insanlığı yüzkarası! Sanki 'yaşamak hakkı' onların, ölmek kendinden olmayanın! Bu hangi batı! Hangi medeniyet!?
Şiire girince 'kanım dondu' Hadiye Hanım... Hala 'demokrasiden, özgürlükten, medeniyet projelerinden' dem vuranların 'iki yüzlülüğü', nasıl olurda bizleri bile uyutur!?
Yazılacak çok şeyin olduğu bir şiir... Yine 'duyarlı' şahsınızdan bir 'ibret vesikası...' Duvara asılıp, unutulmaması gereken...
Şiire gereken değeri yine verilecektir... Saygılar sunuyorum edip şahsınıza Hadiye Hanım...
TÜM YORUMLAR (9)