Üşümüş yıldızları serdim
Düşümdeki güneşe
Issız sokaklarda gezdirdim
Çoğul yalnızlıklarımı
Aç ve yoksul bir çocuk
İçimde akan ırmağın
Tam da sol tarafında
Kızıla çalan kurak topraklarda
Yeşerecek bir çiçek gibi
Ekmiş umutlarını
Su mavisi yürekli işçiler
Gümüş sabanlarında sürerler
Bereket beklemeden kibeleden
Çıplak ayaklarını giydirirler yoksulluğun
Soğuk tezgahlarında dokunan
Beyaz kefenlerini
...........
............
...........
Üşümüş Yıldızlar
Şiirde Felsefe
16.03.2010
Kayıt Tarihi : 12.1.2012 12:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)